naar het vorige bericht

naar de inhoudsopgave

 

 

 

 

Amsterdam, 5 oktober 2019

 

 

Einde van het vaarseizoen 2019 - winter in Amsterdam

 

 

Beste vrienden

 

 

We zijn aangekomen op de winterligplaats in de jachthafen Twellegea in Amsterdam. Dit sluit onze reis dit jaar af, die ons van Potsdam over het Emsland naar het Ruhrgebied en van daaruit via Friesland naar de Nederlandse metropool bracht. We hebben over het eerste deel van deze reis gerapporteerd in onze nieuwsbrief van 9 juni 2019. Dit rapport sluit zich daar aan.

 

 

Na onze gevarieerde belevenissen in het Emsland, namen we afscheid van Leer op 4 juni 2019 en voeren van daaruit op de Ems en het Dortmund-Ems-kanaal op een directe route naar het Ruhrgebied.

Kan dit een echte bestemming zijn?

Iedereen die nog steeds foto's van het Ruhrgebied uit de jaren zestig in zijn hoofd heeft, zal blij zijn om te zien hoe ver dit grootstedelijke gebied zich heeft ontwikkeld tot groen en rustgevend.

 

 

Om erachter te komen, is er niets beter dan het gebied met de fiets links en rechts van de waterweg te verkennen. Helga, onze vriendin uit Aken, kwam op har fiets naar ons in Fuestrup toe. Ze moedigde ons aan om een aantal prachtige reizen te maken langs de bovenste Ems en de Werse. In het voetgangersgebied van Greven greep ze de stier (Zeus) bij de hoorns, die Europa (dochter van de Fenicische koning Agenor) wilde ontvoeren. Helga ontvoerde ons op de volgende dag naar de bedevaartplaats Telgte, die we in 2016 al hadden bezocht met Rebekka en Friedrich uit Versmold voor een gemeenschappelijk zomerdiner.

 
 

Vanaf Fuestrup voeren we over Münster, waar we afscheid namen van Helga, naar Datteln en via de Datteln-Hamm-Kanal naar Hamm in het noordoosten van Dortmund. De hele stad Hamm was vol beweging bij onze aankomst. Dit weekend vond het 4e Landesturnfest van Noord-Rijnland-Westfalen plaats met Special Olympics NRW en een uitgebreid bijbehorend programma. We konden hiervan spontaan profiteren en deelnemen aan een rondleiding door de stad.

 
 

Op een vermakelijke manier introduceerde de stadsgids ons op basis van een stadsmodel in het Gustav-Lübcke-museum de opkomst van Hamm, gelegen aan de rivieren Lippe en Ahse, en nam ons vervolgens mee langs de "Hochbunker am Südring" naar de wijk "Martin-Luther -Viertel" waar meer dan 40 kunstwerken het straatbeeld verlevendigden. Met uitzicht op het oude stadhuis en op het modern gebouw van de "Oberlandesgericht", waar zoveel, Duitsland relevante uitspraken worden gedaan, gingen we over het marktplein naar het Stunikenhaus , dat werd gebouwd door de gelijknamige zakenman en chef-brandweercommandant. De bovenverdieping geeft een uitzicht van 360 ° over de daken van de stad. Zo kon de brandweercommandant elke ongebruikelijke rookontwikkeling in de stad in een flits opmerken. Het uitzicht op de voormalige Isenbeck-brouwerij en het beroemde neonbord met het schuimige bierglas beëindigde de tour en leidde ons rechtstreeks naar een gastvrije plek met verfrissende drankjes en heerlijke taarten.

Het Gustav-Lübcke-museum in Hamm

 

 

 

 

Het Martin-Luther-Kunst-Viertel in Hamm

 
 

De "Bunker am Südring", een van 11 WO II bomschuilplaatsen in het stadsgezicht van Hamm, bestaande uit 2 meter dikke betonnen muren.

Het beschermde monument Stunikenhaus op Antonistrasse 10.

Het lichtreclame met een bierglas, waarin Isenbeck-bier van onderaf omhoog komt en volloopt.

 
 

Onze schaduwrijke ligplaats direct aan de rand van het kuurpark van Hamm was beperkt tot 2 x 24 uur, daarom zijn we na twee dagen het kanaal opgevaren en vonden we een rustige en onbeperkte plek om te verblijven in de voormalige Westfalenhafen op km 43,4. Van daaruit konden we de omgeving op de fiets verkennen, het Maxipark bezoeken met zijn glazen olifant en het vlinderhuis, fietsen naar de kleurrijke Sri-Kamadchi-Ampal-tempel in Hamm-Uentrop en ons verfrissen met een duik in het kanaal. Toni en Gerda, onze Nederlandse vrienden uit de winter van 2017/18 in Potsdam, kwamen met hun schip Ottoland II om ons te bezoeken en we hadden een goede tijd samen.

Heinz heeft huidcontact met een Heraclides thoas (Papilio thoas) uit Zuid- en Midden-Amerika.

Het kolenwasserijgebouw op de voormalige locatie van de Maximilian-Hütte (kolenmijn), omgebouwd tot een expositie- en evenementenlocatie met een glazen kop en staart van een olifant. Door dit kunstwerk werd de olifant de mascotte en het marketingmerk van de stad Hamm.

 
 

De Sri Kamadchi-Ampal-tempel in Hamm-Uentrop verraste ons met zijn kleurrijke figuren. Omdat er een aanbidding in het interieur was, moesten we tevreden zijn met een zicht van buiten.

 
 

Aan de kade van de voormalige Westfalenhafen in het Datteln-Hamm-kanaal.

Frisse salade van de nabijgelegen hoveniersbedrijf met Toni en Gerda (fotograaf) op het dek van Ottoland II.

 
 

 

 

Kortweg besloot Gabi, onze vriendin uit Potsdam, op har fiets met vakantie te gaan en ons in Henrichenburg te bezoeken.

Sinds we haar in Oldenburg en haar ouders in Varel dit voorjaar hadden gezien, was er veel gebeurd en was er veel om over te praten en van gedachten te wisselen.

Maar net zo onverwacht als ze was gekomen, nam ze weer afscheid, want thuis in Potsdam moest er iets belangrijks geregeld worden.

We zullen Gabi slecht kennen, als daar niet de volgende verrassing al achter de hoek staat te wachten.

 
 

Onze tweede focus op het leren kennen van het Ruhrgebied was de bevaarbare rivier de Ruhr, die zijn naam gaf aan het gehele kolen- en staalgietergebied rond Essen. Onderweg van Henrichenburg naar Mülheim vergezelde ons een week Ursula, die onlangs haar lerarencarrière had voltooid en met pensioen was gegaan. Ursula bezoekt ons herhaaldelijk op Dagens 2. Voor de reis over het Baldeney-meer en terug naar Henrichenburg was Adrian voor het eerst keer onze gast. Ook hij is in de overgang naar de pensioengerechtigde leeftijd, die hij behoorlijk ergonomisch en geleidelijk heeft ontworpen.

 
 

 
 

Samen met onze gasten aan boord bezochten we het sluispark van Waltrop-Henrichenburg, de gasometer in Oberhausen met de tentoonstelling "Der Berg ruft!", de voormalige Zeche Zollverein in Essen, omgebouwd tot een industrieel museum, de Camera obscura met het museum over de kinderschoenen van de films in de voormalige watertoren van Mülheim, de Kruppsche Villa Hügel aan het Baldeney-meer en de speciale tentoonstelling "Een gevoel van zomer ..., Nederlands modernisme uit de collectie Singer Laren" in de Dortmund U.

 
 

De 1899 door de Duitse Kaiser Wilhelm II ingehuldigde scheepslift Henrichenburg. Hij verhoogde de schepen met 14 meter en werkte tot het jaar 1970. De lift incl. in- en uitvaren duurde 45 minuten.

De gasometer in Oberhausen - de hoogste in het Ruhrgebied - met de succesvolle en daarom verlengde speciale tentoonstelling "De berg roept" met een 3D-projectie van de Matterhorn. "

De voormalige kolenmijn "Zeche Zollverein" verbouwd tot een industrieel museum in Essen met de lift naar de mijnput XII. Hoewel de onderdagse gangen  niet meer kunnen worden bezocht, zijn de rondleidingen door de kolenwasserij en de cokesfabriek zeer indrukwekkend.

Het voormalige watertoren van Mülheim, die werd omgezet in het museum over de beginsel van de film. In de koepel, die is ingesteld als een camera obscura (donkere kamer), kan de omgeving in realtime op een tafeloppervlak worden geprojecteerd.

 
 

 
 

Onderweg van Mülheim over de Baldeneysee en terug vergezelde ons Andreas, een gepensioneerde medewerker van de rivier- en scheepvaartadministratie van de districtsregering van Düsseldorf. Hij woonde op roepafstand van onze ligplaats in het bovenwater van de sluis Mülheim en was verheugd om opnieuw de plaatsen van zijn professionele activiteit in de exploitatie en het onderhoud van de waterweg Ruhr vanaf het water te bezoeken. Onderweg vertelde hij ons veel over de aard van deze rivier, zijn geschiedenis en de verschillende dorpen aan de oevers.

Vaart op de rivier Ruhr met onze gids Andreas

 
 

In Mülheim hebben we genoten van de volledige aandacht van de lokale waterwegbeheer- en sluizenteam. Dankbaar daarvoor hebben we op 17 juli 2019 afscheid genomen met een gezamenlijke brunch aan boord van Dagens 2.

 
 

 
 

Bezoek aan de Villa Hügel in Essen. Ze was van 1873 tot 1945 het huis van de ondernemersfamilie Krupp. Met har 269 kamers in het midden van een park van 28 hectare met uitzicht op het Baldeney-meer, doet het geenszins onder voor een keizerlijk paleis van het toenmalige jonge Duitse rijk. Tegenwoordig bezit de Alfried Krupp von Bohlen en Halbach-Foundation de Villa Hügel, die deze voor het publiek toegankelijk houdt. Binnenin is de barokke pracht met geïllustreerde wandtapijten en witte stucplafonds met kroonluchters bijna niet te onderscheiden van het model in Franse of Pruisische kastelen.

 
 

 
 

Opnieuw voeren we van Henrichenburg naar Hamm in het mooiste zonlicht en zomerweer. We wilden Anita en Felix, die voor een vakantieweek vanuit onze voormalige woonplaats in Zwitserland aankwamen, de schoonheid van dit deel van het Ruhrgebied laten zien en ervaren. We genoten van gevarieerde dagen samen.
Op een avond, tegenover onze ligplaats, was er een woonboot met veel activiteit aan boord. Er waren twee tv-koks met cameraploeg, die een serie van de tv-kookshow "Lekker aan boord" opnamen. Toen het 's avonds rustiger werd, zwom Anita over het kanaal, raakte in gesprek met de skipper Heinz-Dieter en binnen korte tijd werden we allemaal uitgenodigd voor een aperitief aan boord van MS "unaone". Vanaf dat moment zochten we naar de uitstraling van deze aflevering.
Op 16 september 2019 was het tijd: "Culinaire schatten rond Hamm".

Anita en Felix in het midden van het bloeiende
Maxipark in Hamm.

 
 

Nadat Anita en Felix ons weer hadden verlaten, begonnen we onze reis naar de winterkwartier in Amsterdam. Dat betekende opnieuw, zeg vaarwel:

 
 

>> aan Uli en Andrea op hun originele, zelf ontwikkelde woonschip MS Buchholz in Henrichenburg

>> aan Ralph en Christiane op hun MS Vagabond in de Yachthaven van MBC Lünen in Henrichenburg. Van beiden mochten we tijdens de reis veel advies inwinnen over scheepsfaciliteiten (Ralph) en geneeskrachtige kruiden (Christiane). De tinctuur tegen muggenbeten heeft zichzelf vaak bewezen in gebruik.

 

 

>> aan Rolf en Regina op MS Melanie in de Marina Alte Fahrt Fuestrup (Dortmund-Ems-Kanal km 80)

>> en aan Thomas en Sybille op MS Jessilon ook in de jachthaven Alte Fahrt Fuestrup. De twee hadden ons op een avond "gekidnapt" voor een diner samen in het gezellige restaurant "Landhaus" aan het Franz Felix-meer in Greven

>> en natuurlijk aan de vriendelijke en behulpzame havenmeester van Fuestrup

 

 

In Haren bogen we van het Dortmund-Ems-Kanal af naar het Haren-Rüttenbrock-Kanal, aan het einde waarvan we Duitsland verlieten en onmiddellijk in het Nederlands moesten communiceren. Ten eerste was het actieve vocabulaire nog steeds een beetje stil. Maar geleidelijk bracht het cerebrum het terug naar de voorgrond en we boekten goede vooruitgang.

 
 

Van Ter Apel noord door Stadskanaal en Veendam zijn er ontelbare bewegbare bruggen en tussenliggende sluizen. U hoeft niet voor elke brug te wachten, de schepen zijn gegroepeerd in konvooien en begeleid door een team van brugmeesters en sluiswachters. Dit werkte perfect.

Met een goed oog vulden de sluiswachters de sluizen, op deze route "verlaat" genoemd, totdat er geen wateroppervlak meer te zien was. Dat was even wennen voor een flink aantal schippers. Maar dankzij de traagheid en de wederzijdse hulp is het keer op keer gelukt.

 
 

 
 

Na Veendam zijn we naar de A.G. Wildervanckkanaal ingebogen. Hier kwamen ons opnieuw commerciële schepen van 80 en 100 meter tegen, tussen de beweegbare bruggen waren grotere afstanden en we maakten goede vooruitgang.

 
 

In Groningen vonden we - zoals gehoopt - tussen de A-brug en de Visserbrug in het midden van de stad een prachtige ligplaats aan de Hooge der A, zoals we die kenden van ons verblijf in 2012 geleden.

Groningen verwelkomde ons met zonnig weer en warme nachten, omdat ......
>>> het was "Noorderzon Festival ". Ten noorden van de Visserbrug begon het festivalterrein en het leek alsof Groningen daar elke avond een bedevaart maakte. Wij natuurlijk met. Tussen heerlijk veel drink- en eetmogelijkheden waren er muziekpodia en theatertenten, pick-nick weiden en toiletcontainers. (Het bier moet er weer uitkomen.) We bezochten een podium gewijd aan Groning's dialect en liedjes. Dankzij de inleidende opmerkingen begrepen we de tekst van het liedje, soms beter, soms slechter. Maar dat deed niets af aan het goede humeur.

We waren niet van de laatste, toen we onze weg naar huis maakten.

 
 

Op onze ligplaats ontmoetten we Michael en Diny, buren van het huis tegenover. Michael is een succesvol schilder, werkt voornamelijk met acrylverf en liet ons toe zijn atelier in de buitenwijk van Groningen-Haren te bezoeken. Zijn schilderij van onze ligplaats: (natuurlijk voordat we daar kwamen liggen).

In 1672 werd Groningen belegerd door de bisschop van Münster, Bernhard von Galen. Onder leiding van Carl von Rabenhaupt werd de stad op 28 augustus van het beleg bevrijd. Dit evenement viert Groningen jaarlijks als "Gronings Ontzet" met drakenbootraces, concerten en beurzen. De drakenbootrace en een antiquarische boekenmarkt vonden plaats op de A en op Hooge der A. Dus moesten we op de vroege morgen onze ligplaats vrijgeven. Het was opnieuw een geest van optimisme in de lucht. We voeren van Groningen naar de provincie Friesland.

Diny heeft een bovengemiddeld empathisch vermogen dat Bernadette ten goede zou kunnen komen in een zeer persoonlijk gesprek tussen har en Diny.

Als afscheid van Groningen stapte Diny naar de nieuw opgerichte antiquarische boekenstand, nam een tweetalig boek en las een geschikt gedicht voor ons als een toewijding aan onze reis. Toen legde ze het boek terug. Echt een gevoelig afscheid.

 
 

In het Friese Woudsend und Heeg vond de eerste Friesland-bijeenkomst van de Zwitserse Schuttevaar Club (SSK) plaats van 4 tot 6 september 2019. Als leden hadden we ons al in de zomer geregistreerd. Het was op weg naar ons winterhaven. De ongeveer 30 deelnemers - met en zonder schip - amuseerden zich en kregen een royale hoeveelheid culinaire hoogstandjes, zoals het rapport over dit evenement laat zien.

 
 

Een van de wedstrijdtaken tijdens deze bijeenkomst was om een formidabele Palstek achter de rug te binden. Pre-oefeningen waren toegestaan.

 
 

Met haltes in Echtenerbrug, Elburg en Huizen, waar we onze vrienden Fons en Marian weer een paar dagen op hun schip Kabbelaarsbank zagen, bereikten we onze winterhaven op 2 oktober 2019, de jachthaven Twellegea in Amsterdam-Noord. Vanaf hier zijn we in een paar minuten in het centrum van Amsterdam. De Cultuur Winter 2019/20 kan beginnen.

 
 

We kijken ernaar uit om alle vrienden te verwelkomen die we weer in en rond Amsterdam zullen ontmoeten, en de gasten die ons komen bezoeken voor een aantal gezellige uren of attractive dagen. Met beste groet

 
 

 
 

Van 2 oktober 2019 tot 1 april 2020 liggen we met Dagens 2 in de Jachthaven Twellegea in Amsterdam en zijn daar in de wintermaanden te vinden onder het adres:

Heinz und Bernadette Gubler
aan boord van Dagens 2
c/o
Jachthaven Twellegea, Nauticadam
Nieuwendammerdijk 284
1023 BT Amsterdam
Niederlande

Onze mail- en web-adressen blijven onveranderd:

http://www.dagens-2.blogspot.com

www.dagens2.ch

 

 

 

 

 terug naar de top van de pagina