naar het vorige bericht

naar de inhoudsopgave

naar het volgende bericht

We zitten al midden in het vaarseizoen 2019. Met een bezwaard gemoed namen we afscheid van Potsdam en vertrokken op 2 april 2019 om het Emsland te verkennen. Pinksterweekend en Storm Ivan gaven ons wat tijd voor een halfjaaroverzicht en een nieuwsbrief om onze recente ervaringen met u te delen:

Het was niet gemakkelijk om afscheid te nemen van onze drievoudige winterlocatie. Een hele maand lang namen we afscheid van de vrienden in Potsdam en Berlijn. Elke keer als we door een straat liepen, elke keer als we een winkel of museum, kerk of kasteel bezochten, joggend door de parken van Sanssouci en Babelsberg liepen: overal beseften we dat het de laatste keer was. Blijft de hoop dat het leven aan ons zal worden gegeven om deze mooie mensen en plaatsen opnieuw te zien.

Op de vaart van Spandau naar Brandenburg werden we vergezeld door Hans en Sabine, onze vrienden uit Eisenhüttenstadt.

In de oude haven van Rathenow verraste ons Michael als havenbeheerder met een bijzonder vriendelijk gereserveerde ligplaats.

Tot onze grote spijt moesten we aan het einde van het jaar gewaarworden dat Michael op 2 december 2019 is overleden.

We namen afscheid van de vrienden die we vorig jaar hebben ontmoet: van Michael en Monika met een barbecue in hun huis, van Hans, Karin, Dirk en Dorothee met een brunch op het terras van Dagens 2. Ook Ralf en Gisela uit Hohen Neuendorf bij Oranienburg kwam langs voor een afscheidsbezoek, dat we in het nabijgelegen restaurant "Alter Hafen" bezegelden met een heerlijk avondeten.

Tijdens onze tussenstop in Bülstringen aarzelden Brigitte en Hans-Georg, evenals Heinrich en Karin, ons tijdens een dagtrip met hun auto's de steden Quedlinburg en Eisleben Lutherstadt te laten zien, voordat we op de volgende dag op vaart van Bülstringen naar Wolfsburg aan boord van ons schip samen een brunch hadden. Onderweg bewees Brigitte haar professionele vaardigheden als kapster en verjongde het kapsel van Bernadette.

Voor het vaarseizoen 2019 hebben we onszelf twee doelen gesteld. Tijdens onze reis willen we twee regio's in Duitsland leren kennen die ons nog volledig onbekend zijn, namelijk het Emsland en het Ruhrgebied. In september zullen we deelnemen aan de Friesland bijeenkomst van de Swiss Binnenvaart Club in Woudsend / Heeg (ten zuiden van Sneek) en vervolgens comfortabel via de Randmere naar Amsterdam varen, waar we een winterstalling hebben gereserveerd in de jachthaven Twellegea ten noorden van het station Amsterdam Centraal.

Het Emsland ligt al achter ons en we staan op het punt om het Ruhrgebied in te duiken. Hierachter zijn een paar indrukken en ervaringen uit het Emsland:

Het Emsland ligt in het noordwesten van de Duitse deelstaat Nedersaksen en grenst in het westen aan Nederland. De loop van de stroom Ems vormt de ruggengraat van deze regio en de zijrivieren bepalen de breedte van het gebied.

Vlak moerasland met intensief agrarisch gebruik koppelt economisch aan een sterke verbinding met de zeevaartindustrie.

Dit is het land waar de rododendrons bloeien. Vooral in juni staan wallen van bloeiende rododendrons langs de huizen, tuinen en randen van de straten.

Onze vriendin Gabriele uit Potsdam en haar zus waren aan boord toen we vanuit Bremen over de twee getijdenwateren Weser en Hunte naar Oldenburg voeren. De volgende dag bracht Gabriele ons met de auto naar het huis van haar ouders in Varel, waar ze opgroeide. Haar gepensioneerde vader als oud predikant leidde ons persoonlijk door 'zijn' kerk. Samen met haar moeder reden we naar Dangast en keken over de Jadebusen, die bij eb droog was gevallen, naar Wilhelmshaven. Uiteindelijk verraste Gabriele ons met het Rhododendron Park in Westerstede. Op 70 hectare is het niet alleen het grootste Rhododendronpark van Duitsland, maar wordt het door experts ook beschouwd als een van de grootste en mooiste van Europa. Op de 2,5 km lange rondweg wandelden we met zijn drieën — onder de paraplu — van de ene bloeiende pracht naar de andere. Hier zijn enkele foto's:

Op de voortzetting van ons tocht van Oldenburg over het kustkanaal naar Papenburg werden we hartelijk verwelkomd in de jachthaven van Surwold in Börgermoor voor een overnachting. We moesten de verzamelde vaarkunst met Dagens 2 gebruiken om de bocht voor de jachthaven in te varen. Tot grote verbazing van de toeschouwers bereikten we de ligplaats zonder hulp van buitenaf en hadden een rustige nacht. Eigenlijk zouden we graag langer bij deze aardige mensen willen blijven, maar onze nieuwsgierigheid naar de Meyer-werf in Papenburg liet ons verder reizen.

Papenburg heeft een getijdenafhankelijk systeem voor het schudden van pleziervaartuigen. Bij onze aankomst voor de zeesluis kort na 14 uur moesten we wachten tot 19 uur voor de volgende schutting. Het waterpeil bij de wachtsteiger voor peziervaartuigen daalde bij eb tot minder dan 1 meter. Dagens 2 dreigde te kantelen. Met een schoorboom op een grote dukdalf hebben we ons ervan gered.

Op 95 km afstand van de Noordzeekust bouwt de scheepswerf Meyer in het binnenland de grootste cruiseschepen voor wereldwijde scheepvaartmaatschappijen. Met de systematisch modulaire constructie slaagt de scheepswerf er in om twee tot drie van deze schepen per jaar in haar zalen te monteren. Samen met zijn leveranciers is het de grootste werkgever in Emsland.

Over de Ems, waarvoor de hoogwater dankzij de stormvloedkering in Gandersum voor 48 uren wordt binnen gehouden, moeten de volledig gebouwde reuzen, bestuurd met krachtige boten die trekken en achteruit duwen, naar de zeehaven van Emden worden gevaren. De Ems-overvaart trekt elke keer duizenden toeschouwers aan. Om de diepgang te minimaliseren, wordt het schip pas in Emden uitgerust met alle beweegbare gebruiksvoorwerpen en meubels, voordat het wordt overhandigd aan de besteller.

De rondleiding op de Meyer-werf was professioneel georganiseerd. Het enige wat je hoefde te doen was een starttijd boeken bij het VVV-kantoor en op tijd zijn voor de shuttlebus. Het was een indrukwekkende show en een blijvend inzicht in de verwen- en entertainmentwereld van de grote cruiseschepen.

De "Spirit of Discovery" stond in de eindmontage en zorgde voor een duidelijk zicht op de werkende wereld in de werfhal vanuit het toeschouwersraam. Het schip werd in de nacht van 26 op 27 mei 2019 van Papenburg naar Emden overgebracht. De reis werd op film opgenomen en is op YouTube beschikbaar voor geïnteresseerde lezers.

Interessant detail: in Papenburg worden alleen nieuwe schepen gebouwd. Voor reparaties en onderhoud zou de vaart over de Ems heen en weer te duur zijn.

Ondanks alle positieve indrukken van deze luxe liners: we blijven onze Dagens 2 trouw en gaan nog lang ervan genieten.

Kasteel Evenburg verraste ons met een tentoonstelling van historische fietsen vanaf hun uitvinding en met een lentefeest in het park.

Terwijl Bernadette naar Zwitserland reisde om op moederdag bij haar moeder te zijn, vond er een drakenbootrace plaats in het havenbekken voor onze ligplaats.

Op de fiets bezochten we het Fehnland, waar al decennia lang turf was opgegraven voor verwarmingsdoeleinden. Het Fehnland is bezaaid door een fijnmazig netwerk van kleine waterkanalen om turf naar de steden te vervoeren. Tijdens deze tour heeft Bernadette met succes een e-bike uitgeprobeerd, die we konden huren bij het VVV-kantoor in Leer voor een redelijke prijs. Het was een frisse dag, wat je aan onze kleding ziet.

Leer is een pittoresk stadje met tal van historische huizen, zoals het huis van de wijnhandel Wolff in het midden van het voetgangersgebied. Op de begane grond worden nog steeds wijn en schnaps verkocht in de historische winkel. De bewegende Platduitse zinspreuk heet:

Söt Melk is voor Kinner

            Zoete melk is voor de kinderen

Zeker Melk is voor Swie

            Zure melk is voor de varkens

Water supe Peer un Rinner

            Water drinken paard en rund

Maar voor God gaff de Wenen.

            Maar voor ons gaf God de wijn.

Op de eerste verdieping toont het bedrijf de voormalige privéruimtes van de koopvaardijfamilie. De ingang naar het museum vind je alleen bij het betreden van het bedrijfspand. Verborgen, maar goed!

Bij gelegenheid van een dagtocht met de trein en de veerboot leerden we het Oost-Friese eiland Borkum kennen. We klommen de 308 treden op naar het observatiedek van de Nieuwe Vuurtoren. Het was de moeite waard en we vernamen veel over de vuurbakentechnologie in het gebied van het estuarium van de Eems.

Van 30 mei tot 2 juni 2019 vonden de Matjestage plaats in Emden, een traditie van meer dan 450 jaar haringvisserij, met vele historische schepen uit binnen- en buitenland, met Shantykoren, kermis, de Matjes-loop in categorieën voor alle leeftijden en veel, veel haring bij alle soorten van toebereiding.

Samen met onze vrienden Wilfried en Elke uit Berlijn / Minden wandelden we zaterdags door de kermis, bezochten een historische zee reddingsschip, keken naar het Kesselschleuse (en sluis met 4 toegangen) en proefden in het museumrestaurant Matjes-filet met aardappelen en salade.

Met de proeverij van een Oost-Fries thee-mengsel van het handelshuis Bünting rondden we ons bezoek aan het theemuseum van Leer af. Het verbaasde ons dat de theezak waarmee we onze thee op gewone manier toebereiden, voor het eerst werd uitgevonden in de jaren vijftig van de vorige eeuw, dat wil zeggen ongeveer even oud is als wij. Oh, er is zoveel meer te vertellen over Leer!

Op 4 juni 2019 zagen we voor de laatste keer hoe de Dr.-vom-Bruch-brug, die de haven in Leer oversteekt, opgehaald werd. Via de zeesluis namen we afscheid van Leer. Vanaf daar streven we naar onze volgende bestemming: het Ruhrgebied. We zijn blij dat verschillende mensen uit onze vriendenkring onze interesse delen en een paar dagen gaan met ons reizen.